Abdul Qadir Muhammad Manshur dalam kitab Panduan Shalat An-Nisaa menjelaskan, air musta’mal adalah air yang terlepas dari anggota tubuh orang yang menggunakannya dalam bersuci. Baik sunnah maupun wajib demi mendekatkan diri kepada Allah.
Seperti air yang dipakai untuk berwudhu, mandi, dan sejenisnya. Tentang jenis ini terdapat perselisihan besar di antara para ulama fikih. Abu Hurairah ditanya tentang air bekas bersuci perempuan, dia kemudian berkata, “Sungguh, kami dulu berlarian di sekitar bejana dan mandi berdua darinya,”.
Adapun Sufyan meriwayatkan dari Ibnu Munkadir bahwa Jabir berkata, “Aku jatuh sakit. Kemudian Rasulullah SAW dan Sayyidina Abu Bakar datang menjengukku. Keduanya mendapatkiku dalam keadaan pingsan. Rasulullah SAW pun berwudhu dan memercikkan air wudhu beliau kepadaku.
Air wudhu beliau adalah air musta’mal. Ini menunjukkan kesucian air musta’mal itu sendiri. Dan pembicaraan tentang kekhususan hadis ini tidak pernah didengar karena pada dasarnya hal ini berlaku secara umum.
Abu Darda berkata, “RAsulullah SAW berwudhu. Beliau menyela-nyela jenggot beliau dengan sisa air wajah beliau dan mengusap kepala beliau engan sisa air dari kedua lengan beliau,” (HR Thabrani).
Rubayyi binti Mu’awwidz berkata, “Rasulullah SAW sering datang kepada kami. Pada suatu ketika beliau datan kepada kami. Dan kami menyediakan tempat berwudhu bagi beliau. Beliau pun membasuh kedua telapak tangan beliau sebanyak tiga kali. Lalu beliau berkumur dan menghirup air masing-masing sekali.
Lalu beliau membasuh wajah beliau sebanyak tiga kali. Lalu beliau membasuh kedua lengan beliau sebanyak tiga kali. Lalu beliau mengusap kepala beliau dengan air wudhu yang tersisa di kedua tangan beliau sebanyak dua kali. Beliau memulai ari kepala, lalu beliau mengusap bagian depan dan belakang kedua telinga beliau. Lalu beliau membasuh kedua kaki beliau sebanyak tiga kali,” (HR Ahmad).